Godziny dostępności nauczycieli:
Grupa Motylki to grupa dzieci 4-letnich, która liczy 25 dzieci. Znamy się już drugi rok i bardzo lubimy. Jesteśmy już bardzo samodzielni, stale uśmiechnięci i ciekawi świata. Interesujemy się wszystkim, co nas otacza.. Bardzo lubimy spędzać czas na wspólnej zabawie. Przyswajamy nawyki kulturalnego i serdecznego zachowania się wobec kolegów, staramy się być dla siebie mili, szanujemy swoją pracę i pracę kolegów. Kochamy śpiewać i tańczyć, chętnie też malujemy, rysujemy i lepimy z plasteliny. Dużo radości sprawiają nam spacery i zabawy na placu przedszkolnym. Chętnie uczymy się wierszy, rymowanek i piosenek podpartych ruchem i tańcem. W grupie Motylki kładzie się nacisk na przestrzeganie przedszkolnych zasad współżycia w grupie rówieśniczej. Uczymy się myśleć, mówić, słuchać i rozumieć. Najważniejsze, by każdy dzień sprawiał dzieciom radość, a na ich twarzach był zawsze widoczny uśmiech. Podstawę działalności dzieci stanowi zabawa, dzięki której zdobywają doświadczenia, wiadomości, umiejętności, sprawności. Naszą zasadą w kontaktach z rówieśnikami są następujące motta: "Nie czyń drugiemu co Tobie niemiłe", oraz ,,Przedszkole jest Naszym drugim domem ".
W grupie Motylki pracują nauczyciele: Magdalena Zwolińska, mgr Joanna Rygał, mgr Ewa Grygiel
RAMOWY ROZKŁAD DNIA w grupie Motylki
czas pracy: 8:00 – 15:00
8:00 Schodzenie się dzieci. Kontakty indywidualne z rodzicami / Opiekunami prawnymi. Zabawy i czynności dowolne podejmowane z inicjatywy dzieci w kącikach tematycznych. Zabawy i ćwiczenia inspirowane przez nauczyciela, zabawy w kącikach zainteresowań, gry dydaktyczne i zabawy stolikowe, manipulacyjne i konstrukcyjne. Praca z zespołem dzieci lub indywidualna o charakterze obserwacyjnym i wyrównawczym.
8:00-8:45 Ćwiczenia poranne, zabawy ruchowe. Ćwiczenia wspomagające mowę, sprawność manualną i koordynację wzrokowo – ruchową. Rozmowy indywidualne i w małych zespołach wynikające z zainteresowań dzieci. Czynności porządkowe. Przygotowanie do śniadania. Zabiegi higieniczne.
8:45-9:00 Śniadanie
9:00-11:30 Zintegrowane zajęcia edukacyjne inspirowane przez nauczycieli realizowane na podstawie podstawy programowej i wybranego programu wychowania przedszkolnego. Gry i zabawy edukacyjne. Obserwacje pedagogiczne.
11:30-11:45 Czynności porządkowe. Przygotowanie do obiadu. Zabiegi higieniczne.
11:45-12:15 Obiad
12:15-12:30 Zabawy relaksacyjne i integracyjne. Czytanie przez nauczyciela wybranych tekstów z literatury dziecięcej. Tworzenie warunków do rozwijania zainteresowań i uzdolnień dzieci. Praca z dziećmi, które wymagają rozwijania lub wspierania indywidualnego rozwoju. Obserwacje pedagogiczne.
12:30-13:30 Utrwalanie zdobytych wiadomości i umiejętności. Zajęcia dodatkowe. Zabawy podejmowane z własnej inicjatywy dzieci. Własna aktywność dziecka i kierowana przez nauczycielkę. Zabawy ruchowe i ruchowo-muzyczne. Obserwacje pedagogiczne.
13:30-13:45 Czynności porządkowe. Przygotowanie do podwieczorku. Zabiegi higieniczne.
13:45-14:00 Podwieczorek
14:00-15:30 Zabawy dowolne i organizowane, zgodne z zainteresowaniami. Indywidualna praca wyrównawcza. Pobyt na świeżym powietrzu – kierowane i swobodne zabawy w ogrodzie przedszkolnym. Obserwacje pedagogiczne. Prace porządkowe. Rozchodzenie się dzieci. Kontakty indywidualne z rodzicami / Opiekunami prawnymi.
Charakterystyka dziecka 4-letniego
W wieku 4 lat rozpoczyna się okres średniego dzieciństwa, który trwa do 6 roku życia. Dziecko, które rozpoczyna ten etap życia charakteryzuje poziom rozwoju motorycznego i sensorycznego, umożliwiający mu poruszanie się w najbliższym otoczeniu i docieranie do interesujących je obiektów, traktowanych przez nie jako istniejące realnie.
Czterolatek to trudny do opanowania żywioł, radosny i chłonny. Trudno za nim nadążyć, nigdy nie wiadomo co go zainteresuje, co rozzłości, co wzbudzi sprzeciw. Zdarza mu się być niepokornym i nieposłusznym, bo buduje obraz siebie, a to co mówi dorosły często traktuje jako zamach na swoją autonomię. Doświadcza wszystkich uczuć i emocji jakich doświadczają dorośli, ale jeszcze nie potrafi ich nazwać i poradzić sobie z nimi.
U czterolatka obserwuje się wzrost sprawności motorycznej, pojawiają się nowe umiejętności, proste ruchy łączone są w kombinacje ruchowe, np. bieg i skok, bieg i kopnięcie piłki, chwyt i rzut piłką. Ważną rolę w uczeniu ruchów odgrywają wzorce kulturowe, oraz niektóre różnice związane z płcią; chłopcy uzyskują lepsze wyniki w czynnościach wymagających więcej energii i siły, dziewczynki zaś przewyższają chłopców w czynnościach motorycznych (skakanka) oraz precyzji (rysowanie, pisanie). Dziecko jest coraz sprawniejsze, szybsze, ruchy są coraz bardziej skoordynowane. Potrafi dosyć szybko biegać, wspinać się na drabinki (meble) chętnie jeździ na rowerze, hulajnodze. Potrafi skakać obunóż, na jednej nodze, z nogi na nogę w miejscu i w przód. Potrafi przeskakiwać nad płaskimi przeszkodami, wskakiwać do środka (np. obręczy). Podrzuca piłkę do góry jedną ręką i chwyta ją oburącz w dłonie „przytulając” do siebie, a także próbuje kozłować. Potrafi przez chwilę stać na jednej nodze z otwartymi oczami, przechodzić po ławeczce, wchodzić i schodzić ze schodów stawiając nogi na przemian (trzymając się poręczy). Potrzebuje dużo zabaw ruchowych, możliwości zaspokojenia swego głodu ruchu. Często mówi się, że dzieci w tym wieku są nie do opanowania w każdym rodzaju aktywności. Uważnie przygląda się kolegom, obserwuje ich zachowania i jego skutki, sposoby zabawy, oraz emocje. Nieważne czy zachowanie rówieśnika jest zgodne z zasadami i powszechnie akceptowalne, czy nie, ważne że budzi zaciekawienie, rozśmiesza bądź daje uznanie kolegów.
Podpatruje sposoby rysowania, łączenia klocków zapinania suwaka i wszystkich innych potrzebnych umiejętności. Wzorują się coraz częściej na rówieśnikach. Są też motorem do podejmowania wyzwań, bo jeśli Jaś coś umie to i ja mogę się nauczyć, to i ja chcę umieć. Ta chęć nauczenia się to pierwsza połowa drogi do sukcesu. Druga połowa - to często dosyć żmudny trening i tu potrzebny jest wspierający opiekun, co to pochwali już za samo podjęcie wyzwania i dostrzeże najmniejszy postęp.
Czterolatek obserwuje również zachowanie kolegów, by rozpoznać stan emocjonalny i dostosować się do niego. Rozpoznaje czy ktoś jest smutny, czy wesoły, potrafi wskazać przyczyny tych i różnych innych emocji. Coraz skuteczniej rozpoznaje i nazywa własne uczucia i ich przyczyny, uczy się panować nad agresywnym rozładowywaniem gniewu.
Dziecko rysuje to co wie, tak jak wie i na ile pozwalają mu jego umiejętności. Im więcej i różnorodniejsze obiekty rysuje dziecko, tym coraz wyższy poziom osiągają jego umiejętności, co ważne wzmacnia się muskulatura dłoni i palców. To w efekcie daje: pewniejszy chwyt kredki (i każdego innego narzędzia rysunkowego), właściwe napięcie mięśni dłoni, a co za tym idzie - nacisk kredki na papier. Czterolatek rysuje koła: małe i duże, trójkąty i czworoboki, krzyżyki, iksy, szyny, gwiazdki i coraz dokładniej koloruje swoje rysunki i kolorowanki. Potrafi przedrzeć kartkę papieru na dwie części, oderwać mały skrawek trzymając papier między kciukami, a palcami wskazującymi obu dłoni. Potrafi poprawnie trzymać nożyczki i samodzielnie wycinać po narysowane linii prostej, a przy wsparciu i bardziej skomplikowane kształty.
Literatura:
E. Gruszczyk-Kolczyńska - Wspomaganie rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków
M. Przetacznikowa-Gierowska, G. Makiełło-Jarża - Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego
